13 Ocak 2009 Salı

KENDİME KAPAKLANDIM YÜZÜNKOYUN

Çıkış aralığım acaba hangisi
Ne kadar sürecek
Bunca beklediğim yer
Değecek mi yıllarıma?
Yıllarım değişecek mi oranın parasına?
Havasına bakınca gözlerim üşür mü?
Kalın şeyler de almadım
Göz kapaklarım yeter mi?
Ağlamamın dilini anlar mı bavulum?
O kadar ağır ki,
Anlar diyorum.

Anlarımı uzatıyorum
Geçiyorum
Kahretsin cam kenarı
Ama gece ya
Rahat uçuyorum.
Dilime dolanıyor emniyet kemeri
İnene kadar çözmüyorum.

Yeniye transfer oldum
Bedelim ödendi
Ama bedenim yalnız
Kesilmiş süt, ekşi,
Unutulmuş,
Yerini sevmedi.

Sustum
Konuştuğumda
Yeni dilimi kullanıyordum
Alışmaya da zaman yok
Burada her şey burası kadar dardı.
Üşüdüm evet,
Kapadım gözlerimi
Ama gözkapaklarım yetmedi;
Ağladım,
Ama bavulum anlamadı.

Emniyet kemerini çözdüm dilimin,
Çözmemeyi diledim,
Lazımdı,
Kemerini bağlamadan
İmkanı yok çözülmezdi.

Yine yalnızım
Yatağım, dolabım düzenli
Bir karmaşaya bakıyorum ama.
Her gece kabus görüyorum,
Korkuyorum
Ağlamıyorum da artık
Çünkü bavulum anlamıyor.
Kendime kapaklandım yüzünkoyun.
Elimden tutup da kaldırmadım henüz.
Kesik kesik hareketlerim.
Ama son nefesimi bırakmadım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder